Camille Truyffaut behaalde haar master in vrije grafiek aan de Koninkelijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen in 2018. Zij behaalt de eerste prijs voor etsen en de “Swa Beerten prijs”. In 2021 wordt ze geselecteerd voor de « Triennale Internationale de la Gravure Contemporaine » in Luik.
Door het spel tussen doorzichtigheid en gelaagdheid, verkent Camille Truyffaut de grenzen van perceptie. Hoe het licht de kleur, de textuur, het oppervlak van verschillende dragers beïnvloedt en hoe het er een verbond mee aangaat. Haar etsen nemen de vorm aan van installaties in kaders waardoor de kleur veelal als een soort van waas of mist ontstaat. Een fragiel evenwicht tussen onthullen en verbergen, een moment van overgang van de ene kleur naar de andere, van de ene vorm naar de andere. Haar werk gaat ook over het ongrijpbare, een efemere aanwezigheid die een ruimte voor contemplatie opwekt.
« Op de drempel van de transparantie en van het transcendente onthult ze de kijker wat het mysterie van het licht, en aldus van de kunst, van het leven, van de schoonheid vermag, als bijna een alchemistisch wonder. Daarbij verliest ze de eigen innerlijke klank van het organische nooit uit het oog. » (Surprendre le jour, Inge Braeckman, extrait, 2021).
Born in 1993 in Namur.
She lives and works in Brussels.
Camille Truyffaut received her master's degree in free graphics from the Royal Academy of Fine Arts Antwerp in 2018. She obtains the first prize of etchings and the "Swa Beerten prize". In 2021, she is selected for the " Triennale Internationale de la Gravure Contemporaine " in Liege.
Playing between transparency and luminosity, Camille Truyffaut explores the limits of perception. How light affects the color, the texture, the surface of different mediums and how it forms an alliance with them. Her etchings take the form of installations in frames through which color often appears as a kind of haze or mist. A fragile balance between revealing and concealing, a moment of transition from one color to another, from one form to another. Her work is also about the intangible, an ephemeral presence that generates a space for contemplation.
" On the threshold of transparency and of the transcendent, she reveals to the viewer what the mystery of light, and thus of art, of life, of beauty is capable of, as almost an alchemical miracle. In the process, she never loses sight of the organic's own inner sound. " (Surprendre le jour, Inge Braeckman, extract, 2021).
