IN-BETWEEN
13 en 14 december 2024
Amélie Callens en Bas Verrept
IN-BETWEEN staat voor de gelijkenis tussen Bas’ werk en Amelie's werk, die beiden abstract zijn. De abstractie ligt tussen realiteit en vervorming/transformatie. Maar het kan geinterpreteerd worden als "tussen fotografie en schilderkunst'. Het woord in-between draagt een spanning met zich mee vind die men enkel kan ervaren door er te zijn en tussen de werken te lopen
Amélie Callens
No title 2024
Acryl op papier
180 x 100 cm
Amélie Callens (°2004)
Licht en emotie zijn de muze die de artiest als een compagnon volgt en ervoor zorgt dat ze kan wegdromen.
Het maakt Amélie gelukkig en positief. De vele "golden hours momenten", de verwondering van de onstuimige wolken, de natuur en zijn seizoenen, de muziek, de grote en kleine emoties tussen mensen inspireren haar bij het creëren van haar schilderijen.
Amélie vertaalt haar emotie in haar werken. Zo schildert en ontwerpt zij vanuit de grote passie. Haar kunstwerken zijn vooral geïnspireerd op:
“de zon - zijn gloed en haar licht
positiviteit - die wil ik uitdragen
het onder andere hanteren van prachtige verfborstels uit Japan die een vriend me schonk
beweging van muziek
sierlijkheid van een dirigent
botsing tussen harmonische kleuren”
Amélie Callens
Bas Verrept
Fractals, 2024
Matte Pigment Print
71 x 95 cm
Bas Verrept
Bas (°2002, Antwerpen) is een jonge fotograaf en beeldend kunstenaar die onlangs afstudeerde in de richting Fotografie aan het KASK Antwerpen. In 2024 werd hij onderscheiden met de Prijs Roger De Conynck uitgekeerd door de Koning Boudewijnstichting.
De basis van zijn werk ligt in meditatieve momenten, waarin hij een eigen picturaliteit zoekt. Zijn foto’s zijn de drager van een intense gemoedstoestand. Het zijn geladen beelden, emotioneel op een ongrijpbare manier. De toeschouwer wordt uitgedaagd en vraagt zich af ‘waar kijk ik naar?’ Het werk leidt tot introspectie.
In zijn vroege werk koos Bas Verrept voor een ‘pure’ benadering, zonder beeldmanipulatie: zijn foto’s kwamen ongepolijst op een tactiel oppervlak terecht, ze hadden een tastbare, ruwe textuur. Tijdens zijn project ‘Echo’ ontstond de nood de beelden wel te manipuleren in een dynamische wisselwerking tussen bewerkt en onbewerkt materiaal. Soms is dat contrast zichtbaar, andere keren blijft het subtiel verborgen.
Zijn werk is sindsdien verandert en transformeert voortdurend: wat eens stil was, beweegt ineens. Bas Verrept ziet de camera niet als een instrument om een werkelijkheid vast te leggen, maar eerder als een middel om die te vervormen. In zijn werk vervaagt de grens tussen wat is en de interpretatie ervan. Elke opname verschijnt in een eigen nieuwe gedaante.