Tekst (fragment) The Art Couch: Gwendolina Willems

“De chaos die in mij ontspringt, puur ik uit in mijn werken”, zegt Sarah-Ann Cousein. “Veel indrukken uit het dagelijkse leven geven me prikkels waarmee ik creatief aan de slag ga. Zo ontstaan mijn werken.” Ze wekt op een intuïtieve manier haar imaginaire landschappen tot leven. Haar kunstwerken evolueren van aquarellen over tekeningen met verfspatten tot puur tekenwerk.

“Tekenen is mijn manier om de focus te houden in het leven”, vertelt Sarah-Ann, “om het leven te sturen en te structureren en alle overbodige ruis te elimineren. Om te focussen op de essentie.” Ze kruipt als het ware in haar werken op zoek naar rust. “Ik werk vaak op de grond met mijn neus letterlijk tegen het papier.” We zitten gehurkt zij aan zij, op anderhalve meter van elkaar en met gebogen hoofden over de nieuwe reeks (on)bevlekt verleden.

De natuur is duidelijk een grote inspiratiebron. “We zouden terug meer respect moeten tonen voor het natuurlijke proces, meer contact maken met de aarde. Natuur en cultuur zijn met elkaar verbonden”, vult ze aan. De spatten kleurrijke verf vormen zich spontaan op de bladen die als ondergrond dienden voor de aquarellen. De verfsproeten wachten als sporen uit het verleden tot het grijze grafiet hen opvist en complementeert. Alles ontstaat vanuit haar verbeelding, die ze voedt door foto’s van natuurelementen, krantenartikelen, een radiofragment… “Zelfs wanneer ik iets opvang in een gesprek, noteer ik het op mijn blad. Er ontstaat een patchwork van ideeën, bedenkingen tot zelfs irritaties.” Woorden duiken op, worden genoteerd en soms opnieuw doorstreept, nooit uitgegomd. Door verder te borduren op deze ondergronden neemt ze de kijker mee op reis door een imaginair landschap.

“Er zijn geen menselijke figuren aanwezig in mijn tekeningen maar toch laten ze hun sporen na.” Een raster in een van de landschappen kan verwijzen naar een spoor van een menselijke ingreep in de natuur. Een doorkijk? Een valkuil? Een filter? Sarah-Ann laat het over aan de kijker om een eigen interpretatie te geven aan de werken. “Hoe iemand mijn werk moet lezen, leg ik niet op. Kunst moet gezien en ervaren worden en is heel persoonlijk. Mijn werken krijgen soms ook andere titels. Dezelfde werken kunnen een andere titel krijgen omdat ik er op een later moment anders naar kijk.”

Landschappen van Bruegel vormden inspiratie voor Echoes 1552. Een driedimensionale weergave waarin Sarah-Ann kleine en fijn uitgetekende organismen introduceert, zweeft als een stuk afgescheurde wereld voorbij. In nog een ander vliegend-tapijtlandschap ontdek ik cactusachtige personages die zich lijken te positioneren in een schaakspel. “Vooral in de landschappen van kunstschilders uit de renaissance tot barok ontdek ik steeds nieuwigheden”, lacht ze, “wat waren dat eigenzinnige kunstenaars.” Ook foto’s van natuurelementen zoals schors, planten, schelpen… dienen als studie.

English

Text (excerpt) The Art Couch: Gwendolina Willems

"The chaos that springs up inside me, I purify in my works," says Sarah-Ann Cousein. "Many impressions from everyday life give me stimuli that I use creatively. This is how my works are created." She intuitively brings her imaginary landscapes to life. Her artworks evolve from watercolours over drawings with splashes of paint to pure drawing.

"Drawing is my way of keeping focus in life," Sarah-Ann explains, "to direct and structure life and eliminate all unnecessary noise. To focus on the essentials." She crawls into her works in search of peace, so to speak. "I often work on the floor with my nose literally against the paper," she says. We are crouched side by side, one and a half metres apart and with heads bowed over the new series of (un)stained pasts.

Nature is clearly a big inspiration. "We should be back more respectful of the natural process, more in touch with the earth. Nature and culture are connected," she adds. The splashes of colourful paint spontaneously form on the sheets that served as substrates for the watercolours. The splashes of paint wait like traces from the past until the grey graphite catches and complements them. Everything arises from her imagination, which she feeds through photographs of natural elements, newspaper articles, a radio fragment... "Even when I catch something in a conversation, I jot it down on my sheet. A patchwork of ideas, reflections to even irritations emerges." Words pop up, are jotted down and sometimes crossed out again, never erased. By embroidering further on these substrates, she takes the viewer on a journey through an imaginary landscape.

"There are no human figures present in my drawings yet they leave their mark," she says. A grid in one of the landscapes may refer to a trace of a human intervention in nature. A see-through, a trap? A filter? Sarah-Ann leaves it to the viewer to make their own interpretation of the works. "How someone should read my work, I don't impose. Art has to be seen and experienced and is very personal. My works are also sometimes given different titles. The same works can be given a different title because I look at them differently at a later time."

Landscapes by Bruegel inspired Echoes 1552. A three-dimensional rendering in which Sarah-Ann introduces small and finely drawn organisms floats by like a piece of torn-off world. In yet another flying-tape landscape, I discover cactus-like characters that seem to position themselves in a game of chess. "Especially in the landscapes of art painters from the Renaissance to Baroque, I am always discovering novelties," she laughs, "what quirky artists they were." Photographs of natural elements such as bark, plants, shells... also serve as studies.